قمار و بازیهای شانس سابقهای طولانی در تاریخ بشر دارند، اما آنچه که قمار را از یک سرگرمی غیررسمی به یک فعالیت ساختارمند و قانونی تبدیل کرد، تأسیس اولین کازینوی رسمی در جهان بود: ریدوتو (Ridotto). این کازینو که در قرن هفدهم در شهر ونیز ایتالیا شکل گرفت، سرآغاز عصر جدیدی در دنیای شرطبندی و قمار محسوب میشود.
ریدوتو در سال 1638 میلادی توسط دولت جمهوری ونیز تأسیس شد. این اقدام با هدف کنترل و نظم دادن به فعالیتهای قمار در دوران جشنوارهها و کارناوالهای ونیزی صورت گرفت؛ زمانی که قمار در گوشه و کنار شهر رایج شده بود و دولت نگران بینظمی اجتماعی و مسائل اخلاقی ناشی از آن بود.
ریدوتو در بخشی از کاخ معروف به پالازو داندولو (Palazzo Dandolo) راهاندازی شد، ساختمانی مجلل در نزدیکی میدان معروف سن مارکو. این محل بعدها به یکی از هتلهای لوکس ونیز با نام Hotel Danieli تبدیل شد.
برخلاف مکانهای قمار غیرقانونی، ریدوتو تحت نظارت مستقیم دولت ونیز فعالیت میکرد. قوانین سختگیرانهای برای ورود و بازی وجود داشت، از جمله پوشش خاص، رفتار محترمانه و حفظ نظم.
در ریدوتو، بازیهایی همچون بیرِبی (Biribi) و باسِتّا (Bassetta) انجام میشد. این بازیها بر پایه شانس بودند و محبوبیت بالایی میان اشرافزادگان و طبقه بالا داشتند.
ورود به ریدوتو برای عموم آزاد نبود. بیشتر مراجعین از اشراف و طبقه نخبه جامعه بودند که هم قدرت مالی و هم موقعیت اجتماعی لازم برای حضور در چنین مکانی را داشتند.
با وجود موفقیت اولیه، ریدوتو در سال 1774 میلادی توسط دولت ونیز بسته شد. دلیل این تصمیم، نگرانیهای اخلاقی و اجتماعی بود که رفتهرفته با افزایش تعداد بازندگان قمار و اثرات مخرب آن در جامعه شکل گرفت.
ریدوتو از چند جنبه دارای اهمیت است:
اولین کازینوی رسمی تاریخ بشر با مجوز قانونی دولت
سرمشقی برای ایجاد سایر کازینوها در اروپا و بعداً در آمریکا
آغاز تجارت قمار رسمی به عنوان یک صنعت درآمدزا و سازمانیافته
در ریدوتو، بازیهایی با ماهیت شانس و جذابیت بالا انجام میشد، از جمله:
باسِتّا (Bassetta): یک بازی ورقی پیچیده که محبوب اشراف بود و امکان برد و باختهای بزرگ داشت.
بیرِبی (Biribi): مشابه بازیهای قرعهکشی و رولت امروزی.
بازیهای مشابه لوتو، تاسبازی و کارتبازیهای دیگر.
برخی از این بازیها به علت پیچیدگی یا احتمال بالای تقلب، بعدها ممنوع شدند یا تغییر شکل دادند.
دولت ونیز با تأسیس ریدوتو، نهتنها توانست بر قمار کنترل داشته باشد، بلکه درآمد قابل توجهی نیز از طریق مالیات بر شرطبندیها و مدیریت محل کسب کرد. این مدل، الگوی اقتصادی برای سایر کشورها در قرون بعدی شد.
با گذشت زمان، روحانیون، روشنفکران و اصلاحطلبان اجتماعی به تأثیرات منفی قمار – از جمله فقر، اعتیاد و فساد اخلاقی – اعتراض کردند. همچنین افزایش تعداد بازندگان و شکایات اجتماعی موجب شد که دولت ونیز تصمیم به بسته شدن ریدوتو بگیرد.
در نهایت، در سال 1774 میلادی، ریدوتو به فرمان دولت تعطیل شد. این تصمیم در راستای احیای ارزشهای اخلاقی و کاهش آسیبهای اجتماعی گرفته شد.
اگرچه ریدوتو تنها 136 سال دوام آورد، اما تأثیر آن بر ساختار قمار در جهان بینظیر است:
مفهوم “کازینو” بهعنوان مکانی قانونی و رسمی برای قمار از همینجا آغاز شد.
بسیاری از شهرهای اروپا مانند بادن-بادن در آلمان و مونتکارلو در موناکو، الگوی خود را از ریدوتو گرفتند.
امروزه کازینوهای مدرن در شهرهایی مثل لاسوگاس، ماکائو و موناکو، بازتابی از همان ترکیب سرگرمی، تجمل و کنترل هستند که ریدوتو پایهگذار آن بود.
ریدوتو نهتنها یک مکان برای قمار، بلکه نمادی از آغاز عصر جدیدی در صنعت سرگرمی و قمار قانونی است. با آنکه در ظاهر تنها یک اتاق مجلل برای بازیهای شانس بود، اما در واقع پایهگذار مفهومی بود که امروز به شکل یک صنعت میلیارد دلاری در سراسر جهان گسترش یافته است. ریدوتو نشان داد که قمار میتواند از یک فعالیت پراکنده و بیقانون به یک تجربه اجتماعی سازمانیافته، پرزرقوبرق و حتی اقتصادی تبدیل شود.
کازینوهایی که امروزه در شهرهایی مانند لاسوگاس یا مونتکارلو وجود دارند، به نوعی وارث همان ساختار و مفهوم اولیه ریدوتو هستند: محیطی قانونی و سازمانیافته برای قمار، با فضای لوکس، خدمات جانبی و قوانین مشخص.
ریدوتو نه تنها اولین کازینوی رسمی جهان بود، بلکه نقطه آغاز تحولی بزرگ در صنعت قمار محسوب میشود. این مکان، برای نخستین بار نشان داد که میتوان قمار را از فعالیتی پنهانی و غیرقانونی به یک تجربه اجتماعی، تفریحی و ساختارمند تبدیل کرد. گرچه ریدوتو پس از مدتی بسته شد، اما میراث آن همچنان در سراسر جهان زنده است.
پاسخ: ریدوتو اولین کازینوی رسمی و قانونی جهان بود که در سال 1638 در ونیز ایتالیا تأسیس شد. اهمیت آن در این است که برای اولینبار قمار را تحت نظارت دولت و در محیطی ساختارمند و قانونی برگزار کرد.
پاسخ: دولت ونیز برای کنترل و نظم دادن به قمارهای بیقاعده که در زمان کارناوالها رایج بودند، ریدوتو را تأسیس کرد تا هم نظم اجتماعی برقرار شود و هم درآمدی برای دولت ایجاد گردد.
پاسخ: تنها اشرافزادگان و افراد مرفه جامعه با پوشش رسمی و آداب خاص اجازه ورود به ریدوتو را داشتند. ورود برای عموم مردم یا طبقات پایین آزاد نبود.
پاسخ: بازیهایی مانند باسِتّا (Bassetta)، بیرِبی (Biribi) و انواع بازیهای کارتی و شانسی در ریدوتو رواج داشتند که بسیاری از آنها پایه و اساس بازیهای امروزی مانند رولت و پوکر هستند.
پاسخ: بهدلیل انتقادهای گسترده درباره آثار منفی قمار بر جامعه، فساد اخلاقی و مشکلات اقتصادی برای بازندگان، دولت ونیز در نهایت تصمیم گرفت ریدوتو را تعطیل کند.